Τα τείχη της πόλης
O Dodwell περιγράφει τα σύγχρονα τείχη της Αθήνας:
Το σύγχρονο τείχος της Αθήνας έχει ύψος περίπου δέκα πόδια (3 μέτρα), και ούτε δύο πόδια (60 εκαστοστά) πάχος. Κατασκευάστηκε γύρω στο 1789 για προστασία από τους πειρατές και τις ορδές των Αρναούτηδων, που περιστασιακά έκαναν νυχτερινές επιδρομές στην πόλη και απειλούσαν να τη λεηλατήσουν. Η περίμετρός του είναι σχεδόν τρία μίλια (5 χιλιόμετρα) και περικλείει, όχι μόνο την πόλη και την Ακρόπολη, αλλά και μια αδόμητη ζώνη για βοσκή. Χτίστηκε σε εβδομήντα πέντε μέρες, από τους κατοίκους που δούλευαν μέρα-νύχτα…
Η γέφυρα του Αδριανού πάνω από τον Ιλισό καταστράφηκε τότε και οι λίθοι χρησιμοποιήθηκαν ως οικοδομικό υλικό. Και πολλά άλλα αρχαία κτίσματα μάλλον είχαν την ίδια τύχη…
Το τείχος διαθέτει επτά πύλες, μία από τις οποίες είναι και η αψίδα του Αδριανού… Ο δρόμος που διέρχεται από αυτή περνάει από τις βόρειες όχθες του Ιλισού, και οδηγεί, μέσα από το Κυνόσαργες, στο χωριό και το μοναστήρι των Αμπελοκήπων και στα χωριά στους πρόποδες του Υμηττού. Σε απόσταση λίγων μέτρων από την αψίδα του Αδριανού βρίσκεται η νοτιοανατολική γωνία του τείχους, που είναι κτισμένη πάνω στον περίβολο του Ολυμπιείου. Στο σημείο αυτό το τείχος στρέφεται προς τα δυτικά …
Τα τείχη της πόλης έχουν ανοίγματα για πυροβόλα και είναι ενισχυμένα με προεξέχοντες τετράπλευρους μικρούς πύργους.
[TTG I, 381-84]
The city walls
Dodwell describes the modern walls of Athens:
The modern walls of Athens are about ten feet in height, and not two in thickness. They were constructed about the year 1789 as a defense against the pirates and hordes of Arnauts, who sometimes entered the town at night, and threatened to pillage it. The walls embrace a circuit of nearly three miles, and enclose, not only the town and citadel but also some open space for cattle. They were built in seventy-five days; all hands being employed day and night; … The bridge of Hadrian over the Ilissos was on this occasion destroyed for the sake of the stone; and several other remains probably shared the same fate…
The modern walls are furnished with seven gates; one of which, the arch of Hadrian…The road which commences here passes along the northern banks of the Ilissos, through the Kynosarges, to the village and monastery of the Ampelokepous, and to the villages at the foot of Hymettus. A few yards from the arch of Hadrian is the southeast angle of the modern wall, which here turns to the west, and which is built upon the extremity of the peribolos of the Olympieion…
The walls of the town are perforated with loop holes for musketry and strengthened with projecting square turrets.
[TTG I, 381-84]
Δες ένα τμήμα του τείχους που διατηρείται:
Περπατώντας στον χωμάτινο δρόμο που ενώνει τον αρχαιολογικό πεζόδρομο Αποστόλου Παύλου και την Οδό Πολυγνώτου, μεταξύ της Αρχαίας Αγοράς και του Αρείου Πάγου, ο επισκέπτης παρατηρεί σε σχεδόν κάθετη στην πορεία του διάταξη, το σπάραγμα από ένα προχειροφτιαγμένο τείχισμα (πάχους 0.80 και ύψους όχι πάνω από 3 μέτρα) το οποίο περιέκλεισε το πόλισμα της Αθήνας των ύστερων οθωμανικών χρόνων.
Ήταν το 1778, όταν μέσα σε τρεις μόλις μήνες, χρησιμοποιώντας ό,τι υλικά υπήρχαν άμεσα διαθέσιμα, ανάμεσά τους μέλη των μνημείων της αρχαίας δόξας της πόλης (η γέφυρα του Ιλισού και η δεξαμενή του υδραγωγείου του Αδριανού ανάμεσά τους) και με σκληρή καταναγκαστική εργασία, οι κάτοικοι των Αθηνών ύψωσαν ένα τείχος περισσότερο επιτήρησης και ελέγχου των ίδιων από τον βοεβόδα της πόλης Χατζή-Αλή Χασεκή, παρά προστασίας από κάποιον εξωτερικό εχθρό.
Ο Χασεκής, ευνοούμενος της Βαλιντέ Σουλτάνας, επωφελήθηκε από τη σχέση μαζί της για να μεταβάλει το καθεστώς της ετήσιας αναδοχής της είσπραξης φόρων, όπως ίσχυε έως τότε, σε καθεστώς μαλικανέ: με την ισόβια κατάληψη της θέσης του βοεβόδα έγινε ο ισόβιος δικαιούχος των φόρων της πόλης και καταπίεσε σκληρά τους Αθηναίους, οι οποίοι δεν έπαψαν με αποστολές τοπικών αρχών να διαμαρτύρονται προς της Υψηλή Πύλη, χωρίς όμως να καταφέρνουν να απαλλαγούν οριστικά από την τυραννία του.
Η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους το 1834. Το τείχος καθαιρέθηκε το 1835.
To see a part of the wall that has been preserved:
Walking on the dirt road that connects the pedestrian street Apostolou Pavlou and Polygnotou Street, between the Ancient Agora and Areopagus, the visitor observes almost vertically in the course of the road, a partially preserved stretch of a flimsy wall (0.80 thick and up to 3 meters high) that surrounded the city of Athens of the late Ottoman times.
It was in 1778, when within three months, using whatever materials were immediately available, among them parts of ancient monuments of the former glory of Athens (the roman bridge of Ilissos and the reservoir of the aqueduct of Hadrian between them) and with hard forced labor, the inhabitants of Athens erected a wall whose purpose was rather the surveillance and control of the people by the Voivode of the city, Hatzi-Ali Haseki, than the protection against an invader.
Haseki, the favourite of Valide Sultan, took advantage of the relationship with her to change the system of the annual beneficiary of tax collection, valid until then, to a Malikane regime: he became the lifelong beneficiary of the taxes and severely oppressed the Athenians, who tried more than once with missions of local authorities to the Porte in Constantinople to protest against his tyranny.
Athens became the capital of the modern Greek state in 1834. The wall was demolished in 1835.
Τμήμα από το τείχος του Χασεκή στη βόρεια πλαγιά του Αρείου Πάγου
Part of the Wall of Haseki on the north slope of Areopagus