Πανόραμα από τον λόφο των Νυμφών

Η καλύτερη πανοραμική θέα της Αθήνας, της πεδιάδας και των λιμανιών της είναι από αυτόν τον λόφο. Μπορεί να ατενίσει κανείς την Ακρόπολη, την πόλη, ολόκληρη την πεδιάδα με τα γύρω βουνά, τα λιμάνια, τον Σαρωνικό, όπως περιγράφεται από τα βουνά της Πελοποννήσου, μεταξύ των οποίων στο βάθος διακρίνονται οι χιονισμένες κορυφές της Κυλλήνης στην Αρκαδία. Τα κυριότερα νησιά που είναι ορατά είναι η Καλαυρεία, η Αίγινα, η Σαλαμίνα και η Ψυτάλλεια.

[CTTG I, 394]

Panorama from the hill of the Nymphs

The best panoramic view of Athens, its plain, and its ports, is from this hill; it comprehends the Acropolis, the town, the whole of the plain, with its surrounding mountains, the ports, the Saronic Gulph, bounded by the Peloponnesian mountains; amongst which and beyond it the snowy summits of Cyllene in Arcadia; the principal islands which appear are Kalauria, Aegina, Salamis, and Psyttalia.

[CTTG I, 394]

Το μνημείο Φιλοπάππου

Στη βιβλιοθήκη Barberini της Ρώμης υπάρχει ένα αρχαίο χειρόγραφο, αντίγραφο  του έργου του Κυριακού της Αγκόνας, με σχέδια και περιγραφές αρχαιοτήτων της Ελλάδας, μεταξύ των οποίων και το εν λόγω μνημείο, το οποίο παριστάνεται ολόκληρο και έχει ύψος ογδόντα πόδια. Κάτω από την τρίτη κόγχη και το άγαλμα βρίσκεται η ακόλουθη επιγραφή:

ΒΑΣΙΛΕΥΣ

ΣΕΛΕΥΚΟΣ

ΑΝΤΙΟΧΟΥ

ΝΙΚΑΤΩΡ

[Ο βασιλιάς Σέλευκος (γιος του) Αντιόχου νικητής]

Τα γλυπτά είναι ρωμαϊκά, και παρόμοιας τεχνοτροπίας με εκείνα της αψίδας του Τίτου, αλλά κατώτερης τέχνης.

Στο μπροστινό μέρος του άρματος παριστάνεται μια μορφή με ανθρώπινο σώμα, αλλά με πόδια που καταλήγουν σε ουρές ψαριών ή σε κεφάλια φιδιών. Αυτή η φιγούρα είναι τόσο μικρή και φθαρμένη, που δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς με ακρίβεια το σχήμα της. Μπορεί να αναπαριστά είτε έναν Τρίτωνα, είτε τον Εριχθόνιο.

[CTTG I, 392-93]

Το ψηλό μαρμάρινο μνημείο είναι ο τάφος του Γάιου Ιούλιου Αντίοχου Φιλόπαππου, Ρωμαίου συγκλητικού και απόγονου της βασιλικής δυναστείας της Κομμαγηνής, της νοτιοανατολικής Μικράς Ασίας, που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, έγινε Αθηναίος πολίτης και ανέλαβε πολιτικά και θρησκευτικά αξιώματα. Χρονολογείται περίπου το 114-16 μ.Χ. Τα γλυπτά και οι επιγραφές σώζονται σήμερα στην ίδια σχεδόν κατάσταση, όπως φαίνονται στην απεικόνιση και αναφέρονται στο κείμενο του Dodwell.

Σύμφωνα με νεότερες έρευνες, αρχιτεκτονικά μέλη από την ανωδομή του μνημείου είχαν χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή του μιναρέ στον Παρθενώνα.

The Monument of Philopappos

In the Barberini library at Rome there is an ancient manuscript copy from Cyriac of Ancona, with drawings and descriptions of some antiquities of Greece, amongst which is the monument in question, which is represented entire, and eighty feet in height. The third niche and statue are given, and under them the following inscription:

ΒΑΣΙΛΕΥΣ

ΣΕΛΕΥΚΟΣ

ΑΝΤΙΟΧΟΥ

ΝΙΚΑΤΩΡ

[King Seleukos (son of) Antiochos victor]

The sculpture is in Roman style, and has a resemblance to that of the arch of Titus, but is inferior in the execution.

On the front of the car is represented a figure with a human body, but the legs and feet terminating in fish-tails, or serpents-heads; this figure is so small and corroded, that it is not easy to discriminate its precise form. It may represent either a Triton, or Erichthonios.

[CTTG I, 392-93]

The tall marble monument was the tomb of Caius Julius Antiochus Philopappos, Roman consul and descendant of the royal dynasty of Commagene, in southeast Asia Minor, who settled in Athens, became a citizen and assumed civic and religious offices. It is dated to ca. 114-16 AD, and the sculptures and inscriptions as seen and reported by Dodwell survive in much the same condition today.

Recent investigations have certified that architectural parts of the superstructure of the monument had been used for the construction of the Minaret in the Parthenon.